Nederlandse christenen die in de derde wereld het geloof verspreiden: 'Niet meer van deze tijd'

Namens de organisatie zaten Nederlanders over de hele wereld als 'zendeling'. Dit kwam uit een goed hart, maar volgens Harink zit er al snel een soort machtsverhouding in. "Jij bent de brenger en de ander is de ontvanger." Zelf was hij zendeling in Suriname en Congo en ondervond het aan den lijve: "Ik ging in een 4x4 naar het kantoor waar ik werkte, dat moest voor de veiligheid, maar de Congolese predikant kwam met zijn fiets tegen een heel ander salaris dan waar ik voor werkte. Dat deugt gewoon niet."

Niet alleen het geloof werd verspreid, maar menig christelijke jongere ging ook naar Afrika of Azië om een school te bouwen of een waterput aan te leggen. Ook dat doet Harink niet meer. "Als je als 18-jarige hulp gaat brengen, wat voor beeld krijg je dan van Afrikanen? Een beeld van: 'Zij kunnen niet eens hun eigen schooltje bouwen!' Nou, dat kunnen ze prima zelf."

'Het is een Bijbelse opdracht'

Andere organisaties sturen nog wel zendelingen. Jeugd met een opdracht, bijvoorbeeld. Medewerker Stefan Pruim, ook te gast in Dit is de dag, snapt de visie van Harink niet helemaal. Hij ziet het geloof verspreiden als Bijbelse opdracht. In Mattheüs 28 vers 19 geeft Jezus zijn volgelingen de opdracht om alle volken tot zijn leerlingen te maken.

Harink gelooft nog wel in die Bijbeltekst, maar denkt dat de methode niet goed meer is. "Je hebt overal christenen en daar kunnen we beter partnerschappen mee sluiten om in hun eigen omgeving goede dingen te doen. Dat is hartstikke effectief", vertelt hij.

Pruim wijst erop dat er een heleboel mensen zijn die nog nooit van het christendom hebben gehoord en nog nooit een kerk van binnen hebben gezien. "Daar komen wij als zendingsorganisaties dan aan bod. Voor die gebieden doen wij ons best."