Annabel Nanninga: 'Natuurlijk mag discriminatie niet, maar bij Artikel 1 is alle proportie zoek'

Eerst even een ding: oproepen tot geweld of dreigen is altijd over de grens. Dat lijkt me een duidelijke zaak. Het is dan ook verboden bij wet, dus daar hebben we Artikel 1 niet voor nodig om dat voor ons op de kaart te zetten.

Het bestrijden van ‘groepsbelediging’ is onbegonnen werk, mensen groepsbeledigen aan de lopende band en meestal kan het de beledigde groepen niks schelen. Wie op Twitter moppert dat ‘voortaan die slome bejaarden gewoon op zaterdagen een supermarktverbod moeten krijgen’ maakt zich ook schuldig aan groepsbelediging, maar we zien Henk Krol van 50plus niet wapperen met de Gekwetste Ouderen-kaart en allerlei verboden en beperkingen eisen om de gevoelens van zijn achterban te sparen.

Beledigen mág namelijk tot op zekere (vrij grote) hoogte gewoon en dat moet vooral zo blijven. Laster, oproepen tot geweld en discrimineren niet, maar belediging, daar is niets mis mee. En bovendien is het een keuze; u wilt niet weten wat mij (of Sylvana, of ieder ander persoon met een mening, links of rechts) zoal ten deel valt aan weinig beschaafde opmerkingen. Dat moet je niet verbieden, daar moet je tegen kunnen. Het idee alleen al dat je de uitingsvrijheid van andere mensen zou willen beperken om jouzelf onaangename gevoelens te besparen, kom nou.

En ja, beledigd zijn is een keuze. Er is online werkelijk waar niets dat iemand tegen mij kan zeggen, dat me raakt. En ik geloof dat ik zo onderhand wel zowat alles heb gehoord en gezien, over mijn uiterlijk, mijn gezin, diverse creatieve verwensingen met ernstige ziektes, photoshops met nazibeulen, exotische seksuele handelingen met allerhande kleinvee die ik zou moeten ervaren, noem maar op. Ik klik het weg en ben het vergeten.

Is social media dan alleen voor doorgewinterde, gevoelsarme ijskonijnen? Nee hoor. Privé ben ik een doetje. De heer des huizes heeft nimmer een scheldwoord tegen mij gebezigd maar ik denk serieus dat ik zou gaan huilen als hij het deed. Dat zou mij diep kwetsen. Maar het idee dat wildvreemden mij zouden kunnen raken en, mocht dat zo zijn, ik dan het recht zou hebben hen de mond te snoeren en op heropvoedingscursus te sturen? Hou toch op.

Dan discriminatie. Tot op zekere hoogte geldt hier hetzelfde als voor belediging: een anonieme kneus die op Twitter gilt dat Zwarte Piet Sylvana op de pakjesboot moet, whatever. Het is imbeciel maar laat gáán. Willen we echt dat zulk klein, irrelevant bier op hetzelfde niveau komt te staan als bijvoorbeeld geweigerd worden voor een baan vanwege je huidskleur of sekse?

En slaan we niet een béétje door in wat tegenwoordig opeens allemaal ‘racisme’ en ‘seksisme’ is? Zwarte Piet, een lekker wijf in een kledingreclame, speelgoedmarketing gericht op jongens of meisjes, negerzoenen, Kuifje in Afrika: het lijkt mij niet slim om dat soort kruimelwerk gelijk te stellen aan serieuze rassen- en vrouwenhaat.

En ook bij discriminatie speelt de afzender en zijn podium een rol. Een uitspraak als ‘negers zijn lui’ uit de mond van een docent voor de klas, heeft een ander gewicht dan diezelfde tekst uitgesproken door een anonieme twittertroll, een politicus, een cabaretier met een sarcastische ondertoon, etcetera.

Artikel 1 en Sylvana Simons weten ook wel dat het flauwekul is, dit voorstel. Maar ze moeten toch wát. Racisme en gekwetstheid zijn hun hele raison d’etre. Als one issue-partij van racismebestrijders hebben ze in Nederland niet genoeg racisme om tegen te vechten, dus moet het gaan over futiele twitterdingetjes, Zwarte Piet en de slavernij van anderhalve eeuw geleden. Klein bier en ouwe koeien, omdat je anders geen bestaansrecht hebt.

A propos, over bestaansrecht gesproken: is dat akkefietje met de naam ‘Artikel 1’ al opgelost? Of moet er een heropvoedingscursus aan te pas komen om te leren dat je niet zomaar andermans merknaam mag gebruiken?